Το μεσαιωνικό παρεκκλήσιο είναι μονόχωρο με την κύρια είσοδό του να βρίσκεται στη δυτική πλευρά. Η τοιχοδομία του μνημείου αποτελείται κυρίως από αργούς λίθους, ενώ οι γωνίες του χτίζονται με κανονικά λαξευμένους γωνιόλιθους. Στον βόρειο και νότιο τοίχο υπάρχει ανά ένα μικρό παράθυρο. Στο κέντρο της αψίδας, που είναι προεξέχουσα και ημικυκλική, υπάρχει μικρό τετράγωνο αγιοθύριδο, ενώ στη γένεση του τεταρτοσφαιρίου περιτρέχει έξεργο γείσο. Το τύμπανο της αψίδας εσωτερικά διακόπτεται στο κέντρο και διαμορφώνεται βάθρο, που χρησίμευε ως Αγία Τράπεζα. Η δίριχτη στέγη του καλύπτεται με κεραμίδια τύπου Μασσαλίας. Εντός του ναού υπάρχει αξιόλογο ξύλινο προσκυνητάρι, πιθανώς του 18ου αιώνα, καθώς και ενδιαφέρουσα εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του 20ού αιώνα, έργο του διακόνου Πανάρετου Κουσουλίδη.